Άρχισα να ταξιδεύω στον χρόνο στις 6 Αυγούστου του 1971. Στη πόλη της Δράμας από γονείς που έφερε η μοίρα εκεί, από την Καβάλα ο πατέρας Γρηγόρης, και από τις Σέρρες η μητέρα Κατερίνα. Επιβίωσα στην μαθητική μου θητεία και μου δημιούργησε η ζωή δεδομένα, να κάνω πράξη όνειρα που δεν μου ανήκαν. Έτσι άρχισα να ταξιδεύω στο χαρτί. Αυτό είναι ένα ταξίδι, που δεν επέλεξα. Όμως το πάω.
Πολλοί νεωτερικοί ποιητές αποφεύγουν αναγνωρίσιμες δομές ή φόρμες και γράφουν σε ελεύθερο στίχο. Η ποίηση όμως εξακολουθεί να διαφοροποιείται από την πεζογραφία, τηρώντας κάποιες βασικές μορφικές δομές ακόμη και στην πιο ελεύθερη μορφή της. Αντίστοιχα, ακόμη και στην παραδοσιακή ποίηση, υπάρχουν κρίσιμες στιγμές υπέρβασης των αυστηρών μορφικών συμβάσεων. Στα διακριτικά γνωρίσματα της ποίησης ανήκει η στροφή ή η στροφική ενότητα, αλλά και μεγαλύτεροι συνδυασμοί στροφών ή στίχων όπως το κάντος, ενώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν η οπτική παρουσίαση των λέξεων και η καλλιγραφία.